برمهانی: ارسال فیلم‌های مخدوش درباره ایران در خارج پیش‌فرض‌های رسانه‌های بیگانه را تقویت می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۶۳۳۰۲
حضور و اکران فیلم توقیفی "خانه پدری" در یکی از جشن‌های سینمایی در استرالیا برای ایرانیان و خارجیان عواقب بدتری از اکران این فیلم در داخل دارد. ۲۱ آبان ۱۳۹۸ - ۰۱:۰۹ فرهنگی سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، اکران فیلم‌های توقیفی و یا آثاری که در محتوا دارای مشکلاتی از نظر محتوایی هستند، در ایران از نظرگاه مشخصی مانند أثر مخرب روی اذهان مردم مشخص است؛ اما اکران همان آثار سینمایی در خارج از کشور دارای آثار مخرب و فاجعه‌بارتری از نظر فرهنگی و سیاسی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به این بهانه با یکی از پخش‌کننده‌های بین المللی سینما «محسن برمهانی» گفت‌وگو کردیم تا از ابعاد حضور آثاری که دارای محتوای تخریبی از ملت و کشور و تاریخ برایمان بگوید.
آقای برمهانی حضور فیلم‌های توقیفی مانند «خانه پدری» در جشنواره‌های خارجی را چگونه توصیف می‌کنید؟
بخش قابل توجهی از ایرانیانی که مقیم هستند و به صورت معمول به‌دلیل سم‌پاشی‌هایی که رسانه‌های بیگانه علیه ایران انجام می‌دهند، دارای پیش‌فرض‌های به اصطلاح اپوزیسیون هستند و در یک کلام اطلاعات کامل و جامعی از وضعیت ایران ندارند. آن‌ها به طور طبیعی درگیر زندگی در آن کشور هستند و مانند هر ایرانی که دارد زندگی می‌کند درگیر مشکلاتی مانند معیشت و مالیات و اجاره و... است او هم در آنجا با همین مشکلات زندگی می‌کند و به ایران به صورت یک نوستالژی نگاه می‌کند، ایران وطنش است و آن را دوست دارد. بنابراین می‌رود و فیلم‌های ایرانی را تماشا می‌کند.
حالا این فیلم ایرانی که از ایران آمده و برای او به نمایش درآمده است، خیلی مهم است که چه تصویری را از میهن برای او نشان می‌دهد؟ اگر تصویری مخدوش و سیاه برای او نمایش داده شود فرضیه‌های غلط و دروغینی که رسانه‌های غربی به او گفته‌اند تقویت می‌شود.
اینجا که محل بحث آقای "عیاری" است اتفاقا باید بگویم که ایشان کارگردان بسیار خوبی است و در آثارش فیلم‌های بسیار خوبی دیده می‌شود؛ اینکه برخی از هنرمندان ما یکباره این تغییر رویه را می‌دهند برای من سوال است. شاید واقعا جریان مدیریتی فرهنگی ما باید پاسخ دهد زیرا باید این قشر محترم در جامعه مانند دیگر قشرها مدیریت شوند تا دچار سرخوردگی و یأس نشوند. این تلخی و سیاهی که آنان دچار آن شده‌اند بی‌دلیل نیست، او در تفکر و خیالاتش دچار این سیاهی شده است و باید به او کمک کرد تا بتواند خودش را دوباره پیدا کند.
این وضعیت درباره جشنواره‌های خارجی به مراتب مهم‌تر است. عمری در این جشنوراه‌ها ایران بود و شتر صحرا که می‌گفتیم این ایران نیست و یک کشور عربی است. حالا این تصویر مخدوش درباره ایران اگر نمایش داده شود حقیقتا اوضاع أسف‌باری است.
اجازه بدهید یک مثال بزنم؛ آقای فرهادی در آنسوی دنیا فیلمی می‌سازد با نام «همه می‌دانند» در اسپانیا، که درباره روابط مخدوش انسان‌ها در دوره‌ای با یکدیگر است. فیلم مورد استقبال چندانی قرار نمی‌گیرد اما اگر همان فیلم را در داخل تولید کند همه آنجا برایش به به و چه چه می‌کنند. چون این پیش فرض قبلا آنجا شکل گرفته است و سینمای ما قبلا این مطالب را آنجا گفته است.
ولی در عین حال که اینگونه فیلم‌ها تصویر ایران را مخدوش و بد جلوه می‌دهد نباید انتظار داشت که این فیلم‌ها آنجا اکران نشود. ارسال فیلم برای جشنواره‌ها کار بسیار ساده‌ای است دیگر مانند دوره‌ای نیست که فیلم برای حضورش در جشنوراه باید از روی نوار 35 میلیمتری در قالب مخصوص جشنوراه در کارتن‌هایی پست شود که فقط وزنش چند کیلو باشد؛ امروز با یک کلیک آپلود و دانلود فیلم‌ها برای جشنواره‌ها ارسال می‌شوند و نمی‌شود جلوی آن را گرفت. چه سازمان سینمایی برای جریان حزب اللهی باشد چه برای جریان اصلاح‌طلب.
جشنواره‌های خارجی| اطبایی: بسیاری از جشنواره‌های کوچک دنیا کلاه‌برداری است/ سینمای ایران در جهان اعتبار داردجشنواره‌های خارجی| برمهانی: حضور موثر در جشنواره‌های خارجی وابسته به قدرت لابی کردن استقاسمی: جشنواره‌های خارجی بر سینمای کشورها اثرگذارند/ فیلم خوش ساخت غیر انتقادی برای جشنواره‌های خارجی نداریم
آیا معاونت بین‌الملل سازمان سینمایی یا نظارت و ارزشیابی نمی‌توانند برای اکران فیلم‌ها در جشنواره‌های خارجی یک قانون یا تبصره‌ای را وضع کنند که اجازه فیلم‌های حداقل توقیفی را در خارج ندهد تا به این سبب از ترسیم تصویر مخدوش و نادرست از ایران و ایرانی جلوگیری شود؟
ببینید در کشورهای خارجی چگونه ممیزی ایجاد می‌شود. آیا بر روی محتوای فیلم‌ها مانند ما نظارت می‌کنند؟ البته باید به‌دلیل برخی از ارزش‌ها و مسائل دینی و اخلاقی ما محورها و مولفه‌هایی وجود داشته باشد اما کار بهتر آن است که مدیران سینمایی غربی می‌کنند. آن‌ها گیت را کجا می‌گذارند؟ روی ورودی هنرمندان، روی زندگی و محل اندیشه و تفکرات آن‌ها. در واقع آن‌ها هنرمندداری می‌کنند، هنرمندانشان را می‌سازند.
آقای «مل گیبسون» زمانی که می‌خواهد فیلم مصائب مسیح را بسازد هیچ کدام از کمپانی‌های هالیوودی به او کمکی نمی‌کنند اما فیلم او عنوان پرفروش‌ترین فیلم مستقل تاریخ سینما را از آن خود می‌کند. فیلم او در فروش ابتدایی خود بیش از 300 مییون دلار به جیب زد. اما بعد از این که او این فیلم را ساخت دیگر اجازه پیدا نکرد هیچ فیلم تأثیر گذار دیگری را بسازد.
اما در عین حال برای فیلم‌هایی که می‌سازد اجازه توزیع دارد. اینجا همان نکته‌ای است که می‌خواهم بگویم؛ سازمان سینمایی هالیوودی برای اینکه بتواند به مقاصد خودش برسد محفل کارگردانان خودش را قوی می‌کند تا از این راه فکر و ورودی آن‌ها را مدیریت کند. خوب با این حساب این فیلمساز هرچه بسازد به احتمال بسیار زیاد مورد قبول آنجا واقع می‌شود و بدون نگرانی می‌تواند فیلم خود را به در جهان خارج اکران کند.
گفتن یک مثال جالب در این زمینه خالی از لطف نیست؛ شاید نزدیک به 20 سال قبل در معاونت خبر سازمان صداوسیما قانونی وجود داشت که اگر خبر ویژه و خاصی قرار بود منتشر شود باید حتی تا مدیران اصلی سازمان نظر می‌دادند. بعد از اینکه دیدند این کار سخت و وقت‌گیر است آمدند و سردبیران خود را از افراد مطلع و باسواد انتخاب کردند تا روند کار تسهیل شود.
بعد در بخش اخبار برون مرزی کار مهمی انجام دادند این بود که دیگر برای نشر یک خبری که در آمریکا رخ داده بود، دیگر لازم نباشد تا یکبار دوباره با مسئولین چک شود در جلسات هفتگی خود خبرنگاران و سردبیران چک می‌شدند و از بابت هوش و ذکاوت مورد وثوق مدیران قرار می‌گرفتند. دیگر خود آن سردبیر می‌شد مرجع تقلید خبر! یا مثلا ما به چند نفر از چهره‌‌ها در زمینه‌های مختلف حاضر می‌شویم که آنتن زنده بدهیم؟ به افرادی که مطمئن باشیم که در آنتن زنده پرچم نظام و ملت را بالا می‌برد.
در حال حاضر چند فیلمساز داریم که مرجع تقلید ما هستند به‌گونه‌ای که بگوییم اگر فیلمی ساخت اجازه بده برود در خارج اکران شود و هیچ مشکلی ندارد؟
بنابراین معتقدم که لازم نیست تا گیت در حوزه توزیع کار هنری باشد بلکه این بررسی و نقادی باید در حوزه ورودی‌های هنرمندان و تفکرات و خیالات آنان باشد. اکنون حتی تعدادی از هنرمندان متعهد ما هم حاضر نیستند تا در آثاری بازی کنند که درباره سوریه و خانواده‌های شهدا است؛ این نشان می‌دهد که جامعه هنری ما نیاز به مداوا دارد.
حرف آخر من این است که مانند هوشیاری نظام بعد از اتفاقات سال 88 که فیلمسازهایی را که قبل از آن هم فیلم تلخ می‌ساختند را مراقبت کرد و با مشاوره‌هایی که به آنان ارائه داد نگذاشت تا تلخ‌تر و تیزتر از قبل بسازند. البته معنای این سخن این نیست که آن‌ها را مجبور به دروغگویی کرده باشد بلکه آنان را با حقیقت مواجه کرد.
انتهای پیام/
R1544/P/S4,34/CT2 واژه های کاربردی مرتبط سینمای جهان سینمای ایران سینما
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سینمای جهان سینمای ایران سینما سینمای جهان سینمای ایران سینما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۶۳۳۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فراخوان ششمین جشنواره دو سالانه بین المللی «کارتون کتاب»
فراخوان ششمین دوره جشنواره دو سالانه بین المللی «کارتون کتاب» منتشر شد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کاریکاتور اندیشه‌ی مصّوری است که نقش بسیار ارزنده‌ای در برقراری ارتباط و ایجاد انگیزه در مخاطبان داشته و مضمون را مطابق خواست، ظرفیت و سلیقه آنان سوق داده و به سمت اندیشه و عمل دلخواه هدایت می‌کند و در عمق لایه‌های جامعه نهادینه می‌نماید.
ششمین دوره جشنواره «کارتون کتاب» بر آن است که از طریق عملی‌سازی ماموریت‌های کتابخانه‌های عمومی نظیر ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی در سطح جامعه، نگاه هنرمندان در گستره ملّی و بین‌المللی را در حوزه‌های کتاب و کتابخوانی به مخاطب ارائه نماید.
موضوعات این جشنواره عبارتند از:
کتاب، کودک و خانواده
کتاب، فراغت، نشاط و آرامش
کتاب، عصر دیجیتال و هوش مصنوعی
کتاب، کتابخانه وکسب و کار
کتاب، کتابخانه و پاتوق فرهنگی و اجتماعی
کتاب، کتابخانه و رویداد‌های مهم اجتماعی
کتاب، فلسطین و مقاومت غزه (بخش جنبی).
این جشنواره در بخش‌های حرفه‌ای و مبتدی برگزار می شود.
تبصره ۱: در این دوره بخش اصلی برای شرکت هنرمندان حرفه‌ای و بخش جنبی برای مبتدیان در نظر گرفته شده است.
تبصره ۲: مبتدی به هنرمندان ایرانی که تاکنون در جشنواره یا مسابقات داخلی و بین‌المللی شرکت نکرده و یا جایزه‌ای دریافت نکرده اطلاق می‌شود.
به نفر اول تا سوم (برگزیده): لوح تقدیر و تندیس دوسالانه و هدیه نقدی به ترتیب (۵۰۰، ۷۰۰، ۱۰۰۰ یورو) نفر چهارم تا ششم (شایسته تقدیر): لوح تقدیر و تندیس دوسالانه و هدیه نقدی (۸۰ میلیون ریال) ۶ نفر اول (بخش مبتدی): لوح تقدیر و هدیه نقدی (۵۰ میلیون ریال) جوایز اهدا می شود.
تبصره ۱: در صورتی که نفرات اول تا سوم ایرانی باشند، جوایز به صورت ریالی پرداخت می‌شود.
هر هنرمند می‌تواند حداکثر ۵ اثر در موضوعات تعیین شده به سایت جشنواره ارسال کند.
شرکت در این رقابت برای تمام هنرمندان حرفه‌ای و مبتدی آزاد است.
تمام آثار دستی، دیجیتالی پذیرفته می‌شود. برای ارائه آثار دستی، از آن‌ها عکس (با کیفیت) یا اسکن گرفته و ارسال نمایید.
هرگونه استفاده از هوش مصنوعی برای خلق اثر باعث حذف آن‌ها می‌شود.
آثار ارسالی نباید تکراری و برگزیده آثار جشنواره‌های دیگر باشد.
به کلیه شرکت‌کنندگانی که آثار آن‌ها به داوری مرحله اول راه پیدا کند. گواهی الکترونیکی حضور و به برگزیدگان نسخه چاپی کتاب تعلق خواهد گرفت.
تمام حقوق مادی و معنوی آثار ارسالی متعلق به نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور است.
علاقه‌مندان به شرکت در ششمین دوسالانه بین‌المللی کارتون کتاب می‌توانند با عضویت در درگاه الکترونیکی به نشانی www.booktoon.ir آثار منتخب خود را ارسال کنند.
عضویت در سایت و تکمیل مشخصات (نام، نام‌خانوادگی، نشانی، پست الکترونیک، تلفن تماس و رزومه) الزامی است.
آثار باید به صورت الکترونیکی و با فرمت JPEG، با رزولوشن حداقل ۲۰۰ dpi، با طول یا عرض ۲۰۰۰ pixels و حجم ۱۰۰MB ارسال شود.
مهلت ارسال آثار تا پایان خردادماه (۲۰ ژوئن ۲۰۲۴) ادامه دارد.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد